28.2.14

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Συμμετέχουμε και καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης σε συντρόφους αντιφασίστες, 28/02/2014, δικαστήρια Βόλου, 09:00

Από τις πλατείες του Κίεβου και του Χάρκοβου, μέχρι τους δρόμους της Αθήνας και του Βόλου, το καθήκον της εργατικής τάξης παραμένει ένα: Η συντριβή της Svoboda, του Δεξιού Τομέα, της Χρυσής Αυγής κι όλων των ναζιστικών φασιστικών συμμοριών με τη μόνη αξιόπιστη μέθοδο, τη μέθοδο της προλεταριακής επανάστασης.

Η ανοικτή στήριξη των φασιστών από τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τα «πολιτισμένα» αστικά κράτη καθώς και τα κροκοδείλια δάκρυα των υποκριτών δεν μας ξεγελούν. Η πάλη των καταπιεσμένων για τη ζωή και την ελευθερία είναι αλληλένδετη με τη πάλη ενάντια στο φασισμό και τον καπιταλισμό. Η κοινωνική επανάσταση στη Βοσνία δείχνει το δρόμο της πάλης ενάντια στον εθνικισμό και τον ιμπεριαλισμό.


Οι δολοφονικές επιθέσεις στη χώρα μας εναντίον αριστερών, αναρχικών, αντιφασιστών και μεταναστών εργατών βρίσκει τη πιο ολοκληρωμένη έκφρασή της στην Ουκρανία με τις αποφάσεις της αντιδραστικής νέας κυβέρνησης, την απαγόρευση λειτουργίας του ΚΚ Ουκρανίας και τις απειλές εναντίον όλων των μειονοτήτων, μεταξύ αυτών και της ελληνικής.


Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης τη Παρασκευή, 28/2/14, στις 9πμ στα δικαστήρια του Βόλου για τις μηνύσεις των φασιστών της Χρυσής Αυγής εναντίον συντρόφων αντιφασιστών που υποδείχτηκαν από τα ντόπια ναζιστικά κοράκια όταν νόμισαν ότι με τις συλλήψεις δεκάδων αντιφασιστών το 2012 από την αστυνομία είχαν και το ελεύθερο να τραμπουκίζουν στη πόλη μας.
Το ΕΕΚ υποστηρίζει ανεπιφύλακτα το ενιαίο μέτωπο των οργανώσεων της αριστεράς και του α/α χώρου ενάντια στις φασιστικές συμμορίες.


Άμεση αθώωση όλων των κατηγορουμένων
Ο λαός δεν ξεχνά τους φασίστες τους κρεμά


27/2/2014
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
(ΚΟ Μαγνησίας)

Εκδήλωση για ΒΙΟ.ΜΕ.: Παρασκευή 28/2, 7μμ, Χώρος Κινημάτων-Στέκι Μεταναστών (Ιωλκού 33, Βόλος

Χώρος Κινημάτων – Στέκι Μεταναστών
Ανοικτή Συνέλευση
Δελτίο τύπου

Πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τότε που οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. έβαλαν και πάλι σε κίνηση τα γρανάζια των μηχανών στο εγκαταλειμμένο από την εργοδοσία εργοστάσιο. Το εγχείρημα αυτοδιαχείρισης της ΒΙΟ.ΜΕ., η επαναλειτουργία του εργοστασίου κάτω από τον εργατικό έλεγχο της παραγωγής και η αυτοδιεύθυνση μέσα από την συνέλευση των εργαζομένων, αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα για χιλιάδες εργαζόμενους που μένουν άνεργοι μετά από το κλείσιμο των εργοστασίων που επί χρόνια εργαζόντουσαν. Παράλληλα αποτελεί πηγή έμπνευσης για το τεράστιο εκείνο κομμάτι της κοινωνίας που στερείται όλο και περισσότερα εργασιακά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, που καθημερινά εξαθλιώνεται από την επίθεση του κράτους και του αδηφάγου κεφαλαίου.


Ένα χρόνο τώρα, και κόντρα σε κάθε πρόβλεψη, οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. με απόλυτα δημοκρατικές διαδικασίες, αξιοπρέπεια, θάρρος, ισότητα και αλληλεγγύη κατορθώνουν να πραγματοποιούν με επιτυχία το πρώτο στη χώρα αυτοδιαχειριστικό εγχείρημα. Πρόσφατα, μέσα από τις διαδικασίες λειτουργίας του σωματείου, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε σύσταση συνεταιρισμού που θα λειτουργεί στο κατειλημμένο εργοστάσιο και θα επεκτείνει την σημερινή παραγωγή οικολογικών απορρυπαντικών. Παράλληλα απευθύνονται σε κάθε έναν και καθεμιά που συμμερίζεται την άποψη τα εργοστάσια να περάσουν στα χέρια των εργατών, σε όλους όσους παλεύουν για μια κοινωνία χωρίς αφεντικά και εκμετάλλευση και τους καλούν να γίνουν αλληλέγγυα μέλη στο αυτοδιαχειριστικό αυτό εγχείρημα. 

Η Ανοικτή Συνέλευση του Χώρου Κινημάτων – Στέκι Μεταναστών εκφράζει την υποστήριξή της στον αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ. Την Παρασκευή 28 Φλεβάρη, στις 7μμ, στο Στέκι (Ιωλκού 33, Βόλος), διοργανώνει δημόσια εκδήλωση-συζήτηση «ΒΙΟ.ΜΕ.: Στηρίζουμε το πρώτο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο! Γυρίζουμε το γρανάζι όλοι μαζί!» και καλεί όλους και όλες που θέλουν έμπρακτα να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους εργάτες χωρίς αφεντικά να παραβρεθούν στην εκδήλωση. Τη συζήτηση, όπου θα παρουσιαστούν οι αποφάσεις και τα σχέδια των εργαζομένων για το μέλλον καθώς και για την εξέλιξη του εγχειρήματος, θα ανοίξουν μέλος του Σωματείου των εργαζομένων στη ΒΙΟ.ΜΕ. και μέλος της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης.


26.2.14

Απάντηση των εργαζομένων της ΕΡΑ Βόλου για τις «καταβόθρες» του Γ. Προκοπάκη

Απάντηση των εργαζομένων της ΕΡΑ Βόλου για τις «καταβόθρες» του Γ. Προκοπάκη

«Τα περιφερειακά ραδιόφωνα , με λίγες εξαιρέσεις, ήταν καταβόθρες. Εχουμε αποφασίσει ότι κρατάμε το δίκτυο ραδιοφώνων και παρέχουμε στις τοπικές κοινωνίες «το ελάχιστο σέρβις» δηλ. τεχνική και δημοσιογραφική υποστήριξη για να μπορεί να γίνει αναμετάδοση στην περιοχή του κεντρικού μας σήματος».

Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο «εντολοδόχος» της συγκυβέρνησης κύριος Προκοπάκης, «οραματίζεται» να καλύψει τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας για ανάδειξη των τοπικών προβλημάτων , ενημέρωση αλλά και πολιτισμό…ενώ υπόσχεται ένα «ελάχιστο σέρβις» δηλαδή τα βασικά ….λάδια, μπουζί, έτσι για να ρίξουμε στάχτη στα μάτια των «επαρχιωτών» …ότι δηλ. με λίγη προσπάθεια «η μηχανή παίρνει μπροστά»..

Στη συνέντευξή του λοιπόν ο πρόεδρος της ΝΕΡΙΤ καθιστά σαφές «πώς φαντάζεται» το Δημόσιο ραδιόφωνο για την περιφέρεια, η κυβέρνηση των μνημονίων.

Αθηνοκεντρικό, απολύτως ελεγχόμενο και φυσικά με τα απολύτως απαραίτητα …..και αυτά όταν η ανάγκη το καλέσει.

Αποκαλεί με περισσό θράσος - αγνοώντας ηθελημένα την ιστορία και την προσφορά τους- τα περιφερειακά ραδιόφωνα της ΕΡΑ, «καταβόθρες» ενώ καταβόθρα είναι η ίδια τους η πολιτική που καταπίνει και κάνει γαργάρα, τον πόνο και τα προβλήματα του κόσμου, μπρος στα οποία αμετανόητα κωφεύει.

Αποκαλεί καταβόθρα-μαζί με τους άλλους- και τον δικό μας «ιστορικό» Ρ.Σ.Βόλου που ιδρύθηκε πριν από 65 χρόνια με πρωτοβουλία της κοινωνίας της πόλης και κατόπιν πλήρως εξοπλισμένος και στελεχωμένος παραδόθηκε στο τότε Ε.Ι.Ρ.. προκειμένου καλύτερα να επιτελέσει τον σκοπό του.

Αλλά τι γνωρίζουν από ιστορία αυτοί που προσπαθούν να παραδώσουν στη λήθη έναν ολόκληρο λαό;

Για να μη ξεχνάμε και τη συνεισφορά στα έσοδα του Κέντρου μέσω του τέλους της ΔΕΗ αλλά και τις διαφημίσεις που όσον αφορά την ΕΡΑ ΒΟΛΟΥ, το ποσό αυτό δεν ήταν «ευκαταφρόνητο»..

Για να μη ξεχνάμε επίσης και την πνευματική προσφορά των περιφερειακών σταθμών που όχι μόνο δεν είναι ήσσονος σημασίας, αλλά αποτέλεσε και την ειδοποιό διαφορά με τα ιδιωτικά ραδιόφωνα…

Πλήθος προσωπικοτήτων των γραμμάτων και των τεχνών έχουν να μαρτυρήσουν πάνω σ αυτό… και το πλούσιο αρχείο μας μπορεί να αποτελέσει απτή απόδειξη.

Η προσφορά του τοπικού δημόσιου ραδιοφώνου είναι πραγματικά πολύτιμη, ενώ το έμπειρο και πλήρως καταρτισμένο προσωπικό τις περισσότερες φορές υπερέβαλλε εαυτόν, προκειμένου να φέρει εις πέρας το έργο που πρόθυμα ανέλαβε, κάτι το οποίο συνεχίζει να κάνει μέχρι σήμερα «σαν κατάθεση ψυχής» γιατί το οφείλουμε σε εμάς και στους ακροατές, στη συνείδηση των οποίων έχουμε καταξιωθεί.

Ο κύριος Προκοπάκης είναι σαφές πως θέλει «κατ΄ εντολήν» φυσικά, να καταστήσει ξανά την περιφέρεια «επαρχία» ενώ με τις δηλώσεις τους φαίνεται πόσο «ενημερωμένος» είναι κυρίως όσον αφορά το έργο του Τοπικού Δημόσιου Ραδιοφώνου.

Εμείς όμως οι εργαζόμενοι-απολυμένοι της ΕΡΑ ΒΟΛΟΥ, του «πρώτου περιφερειακού σταθμού» της ΕΡΤ, αυτού του σταθμού την ιστορία του οποίου υπερασπιζόμαστε σήμερα , έχουμε να απαντήσουμε:

«Καταβόθρες που καταπίνουν τις ζωές τις δικές μας και των συνανθρώπων μας, είναι οι μνημονιακές πολιτικές της συγκυβέρνησης η οποία στην παρούσα χρονική στιγμή δεν διαθέτει ούτε κάν την απαιτούμενη πλειοψηφία- για να οραματίζεται για εμάς χωρίς εμάς και πόσο μάλλον για να σχεδιάζει με μοναδικό χρώμα το «μαύρο».

Μια καταβόθρα, σαν την ΕΡΑ ΒΟΛΟΥ, από 90.000 ευρώ ετήσιο προϋπολογισμό, κατέβηκε στις 30.000 ευρώ, και παρόλα αυτά ενδεικτικά για το διάστημα 1/1/2013 – 11/6/2013 ζήτησε σαν ενίσχυση μόνο 4.000 ευρώ, τα οποία τελικά ποτέ δεν ξόδεψε. Γιατί η ΕΡΑ ΒΟΛΟΥ λειτουργούσε και πλήρωνε όλα τα πάγια έξοδα μέσω των διαφημίσεων που είχε. Ας κοιτάξουν λοιπόν τις καταβόθρες των «Στην υγειά μας» , τους Καλημέρηδες και λοιπούς συμβούλους και παρατρεχάμενους !

Αγωνιζόμαστε λοιπόν μέχρι νάρθει η στιγμή να ακυρωθούν από τον ίδιο το λαό αυτές οι καταστροφικές πολιτικές και κυρίως αυτοί που τις υπηρετούν ΝΑ ΛΟΓΟΔΟΤΗΣΟΥΝ.

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΕΡΑ ΒΟΛΟΥ


23.2.14

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΕΒ (ΑΓΡΙΑ ΒΟΛΟΥ)


ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΕΒ ΚΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥΣ 

(ΑΓΡΙΑ ΒΟΛΟΥ 22/2/14)

22.2.14

ΒΟΛΟΣ. Πορεία ενάντια στην ανάπτυξη

Πορεία ενάντια στην ανάπτυξη, 22.2.2014 , πορεία στην Αγριά Βόλου.

20.2.14

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΣΕΒ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ

Σάββατο, 22 Φλεβάρη, 6μμ, Αγριά


Η Λαϊκή Συνέλευση Γειτονιάς Αγ. Νεκταρίου συμμετέχει και καλεί στην διαμαρτυρία στην Αγριά, με αφορμή το συνέδριο του ΣΕΒ Θεσσαλίας και την παρουσία σε αυτό κυβερνητικών στελεχών.
Απέναντί μας είναι οι καταστροφείς της ζωής μας: οι εργοστασιάρχες - που αντιμετωπίζουν "αντίξοες συνθήκες" επιχειρηματικότητας - και οι πολιτικοί τους προστάτες - που οραματίζονται "επανεκκίνηση" της οικονομίας - το success story τους.

Με αγαστή συνεργασία διεξάγουν ενιαίο πόλεμο ενάντια στους εργαζόμενους, επιχειρώντας μέσα από τη διαρκή υποβάθμιση των κατακτήσεών μας, να κάνουν μια νέα βουτιά στην εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας.

Ο κόσμος της εργασίας είναι γι' αυτούς οι "αντίξοες συνθήκες", εμείς οι άμισθοι σκλάβοι είμαστε οι όροι "επανεκκίνησης" της οικονομίας τους, αυτοί που πεθαίνουν για να επιτευχθεί το success story τους!
Η γενική συνέλευση του ΣΕΒ Θεσσαλίας μας δίνει την ευκαιρία να τους θυμίσουμε ότι με τους ανέμους που έσπειραν σύντομα θα θερίσουν θύελλες. Για μια νέα εργατική επανεξόρμηση που θα αποτελέσει τον κινητήριο μοχλό για την ανατροπή τους. Για να ζήσουμε στο μπόι των δικών μας ονείρων.

Σάββατο, 22 Φλεβάρη, 6μμ, Αγριά
(προσυγκέντρωση στην εκκλησία του Αγ. Γεωργίου)

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΕΒ ΚΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥΣ

ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ-ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΣΕΒ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ

Σάββατο, 22 Φλεβάρη, 6μμ, Αγριά

(προσυγκέντρωση στην εκκλησία του Αγ. Γεωργίου)

Ένας ολόκληρος λαός ζει σχεδόν τέσσερα χρόνια μέσα σε μια διαρκώς αυξανόμενη ανεργία που τσακίζει τα όνειρά του, με την εργοδοτική αυθαιρεσία να ισοπεδώνει τη δυνατότητά του να ζει με αξιοπρέπεια από την εργασία του και μέσα σε μία πραγματικότητα, γενικευμένης κοινωνικής καταστροφής, διάλυσης των δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, μαζί με την πλήρη ισοπέδωση της στοιχειώδους κοινωνικής πρόνοιας (πρόσφατα και το λουκέτο σε ΕΟΠΥΥ). Και όλα αυτά σε μία εποχή που οι τεχνολογικές και παραγωγικές δυνατότητες μπορούν να διαμορφώσουν μια καλύτερη ζωή για τη θιγόμενη πλειοψηφία. Ποιοί είναι λοιπόν εκείνοι που μας γυρίζουν τόσο βίαια στο μεσαίωνα;
Οι βιομήχανοι και η εργοδοσία, εφοπλιστές και τραπεζίτες, ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα, αποτελούν την αιτία τόσο για την κρίση, όσο και για τα δεινά που επιβάλουν στους εργαζόμενους στο όνομά της. Μια διαδικασία που για να προχωρήσει είναι απαραίτητο, τόσο το πολιτικό προσωπικό που εξυπηρετεί τα σχέδια τους, που δεν είναι άλλο από όλους εκείνους που μας κυβερνάνε τόσα χρόνια (αγκαζέ με την φασιστική συμμορία της ΧΑ), όσο και οι μηχανισμοί της ΕΕ και του ΔΝΤ που θεσμοθετούν και επιβάλλουν την κοινωνική καταστροφή.
Όπως σε όλη τη χώρα και την Ευρώπη έτσι και τα εργοστάσια στο Βόλο και οι δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας που καταστρέφονται καθημερινά, δεν αποτελούν αποτέλεσμα ούτε των «υπέρμετρων» διεκδικήσεων του κινήματος, ούτε του «ακριβού ρεύματος». Αποτυπώνουν από τη μία τον μεταξύ τους πόλεμο για το ποιος θα πάρει μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα των κερδών, αλλά κυρίως αποτυπώνουν τον ενιαίο πόλεμο που κάνουν ενάντια στον κόσμο της εργασίας, επιχειρώντας μέσα από τη διαρκή υποβάθμιση των κατακτήσεών του, να κάνουν μια νέα βουτιά στην εκμετάλλευση της ανθρώπινης εργασίας. Και όλα αυτά στο έδαφος του αδιεξόδου αναπαραφωγής του κεφαλαίου συνολικά.
Η σχέση εργαζόμενων και εργοδοτών είναι από την ίδια της τη φύση ανειρήνευτη. Από αυτή τη σκοπιά αρνούμαστε να υποταχτούμε στον «καλλωπισμό» του καπιταλισμού μέσω των ιδεολογημάτων της «υγιούς επιχειρηματικότητας» και πολύ περισσότερο να παριστάνουμε το αξιοθρήνητο σκυλάκι στα σαλόνια του ΣΕΒ όπως η αξιωματική αντιπολίτευση. Ο κόσμος της δουλειάς θα είναι πάντα μισθωτός ή και άμισθος σκλάβος, στο βαθμό που δε διεκδικεί όλο τον πλούτο που παράγει για να καταργήσει το σύστημα διαρκούς εκμετάλλευσης στην προοπτική της κοινωνίας που θα βασίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία.
Από αυτή τη σκοπιά ο αγώνας ενάντια στις κυβερνήσεις των μνημονίων και της ΕΕ, είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική τάξη πραγμάτων και στον αστικό συνασπισμό εξουσίας. Η γενική συνέλευση του ΣΕΒ Θεσσαλίας μας δίνει την ευκαιρία να τους θυμίσουμε ότι με τους ανέμους που έσπειραν σύντομα θα θερίσουν θύελλες. Για μια νέα εργατική επανεξόρμηση που θα αποτελέσει τον κινητήριο μοχλό για να ζήσουμε στο μπόι των ονείρων μας.

18/2/14

ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ)




19.2.14

ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ


“…H διοίκηση απέφυγε να καλύψει τα έξοδα της κηδείας, για να μην φανεί ότι αισθάνεται τύψεις για την εξέλιξη της υπόθεσης….”

Από τα σχόλια αστικού τύπου για την «αυτοκτονία» του Σ.Β., εργαζόμενου στο Praktiker

Με την αποκάλυψη της «αυτοκτονίας» του εργαζόμενου στο Praktiker, στις αρχές Φεβρουαρίου, αυτό που γίνεται φανερό σε όλους είναι πως η αποθράσυνση των αφεντικών στο έδαφος της οικονομικής κρίσης κοστίζει ζωές εργαζόμενων. Οι χιλιάδες απελπισμένοι εξ αιτίας της κρίσης που οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία, τα εκατομμύρια των ανασφάλιστων που πεθαίνουν έξω από τα νοσοκομεία, τα παιδιά που δεν εμβολιάζονται γιατί τα εμβόλια κοστίζουν ενώ η ζωή τους είναι κάτω από κάθε οικονομικό υπολογισμό, δείχνουν πως δεν υπάρχει τρόπος να «συγκατοικήσουμε» με το σύστημα αυτό. Αν όμως η διοίκηση μιας καπιταλιστικής επιχείρησης όπως του Praktiker, δηλαδή η «καρδιά ενός άκαρδου πράγματος», δεν αισθάνεται τύψεις, ο θάνατος του εργαζόμενου στο Praktiker για την εργατική τάξη είναι μαχαίρι στο σώμα της που αιμορραγεί από τα μνημόνια και την κρίση.

Aυτό το έγκλημα δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο και ατιμώρητο μέσα στην σιωπή!
Διαδηλώνουμε ενάντια στη νέα εργοδοτική δολοφονία και καλούμε τους εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, τις άνεργες και τους άνεργους, τη νεολαία και όλο το λαό να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για την οργάνωση της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας που θα ξαποστείλει όλους όσους ονειρεύονται εφιάλτες, για μας, στα σκουπίδια της Ιστορίας.

Η πάλη για την ανατροπή της καταστροφικής κυβέρνησης περνά και μέσα από τη δημιουργία κέντρων αγώνα ενάντια στους εργοδότες που σπρώχνουν εργαζόμενους στην αυτοκτονία μέσω εκβιασμών και καθημερινής τρομοκράτησης στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης με τις λαμπερές βιτρίνες.

Κανείς δεν θα μείνει ατιμώρητος και ελεύθερος να απειλεί και να οδηγεί ανθρώπους στη τρέλα και την απελπισία. Αν το διεφθαρμένο αστικό κράτος και η ‘’ ανεξάρτητη δικαιοσύνη ‘’ αδυνατούν να καταδικάσουν τέτοιου είδους πρακτικές, η κοινωνία με μπροστάρη την εργατική τάξη θα το πράξει ενάντια σε όλους όσους ευαγγελίζονται μια ζωή χωρίς φραγμούς για εκείνους και γεμάτη κολαστήρια όπως το Praktiker για μας.

Όλοι έξω από το κατάστημα Praktiker Βόλου ( χώρος OLD CITY, Ζάχου και Μητροπολίτου Γρηγορίου ) τη Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου και ώρα 18:00

Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών (Μαγνησίας)

Τηλ. Επικοινωνίας 6972004219, 6970967338

 

Praktiker - ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ - ΚΑΛΕΣΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Με την αποκάλυψη της «αυτοκτονίας» του εργαζόμενου στο Praktiker, στις αρχές Φεβρουαρίου, αυτό που γίνεται φανερό σε όλους είναι πως η αποθράσυνση των αφεντικών στο έδαφος της οικονομικής κρίσης κοστίζει ζωές εργαζόμενων. 

Οι χιλιάδες απελπισμένοι εξ αιτίας της κρίσης που οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία, τα εκατομμύρια των ανασφάλιστων που πεθαίνουν έξω από τα νοσοκομεία, τα παιδιά που δεν εμβολιάζονται γιατί τα εμβόλια κοστίζουν ενώ η ζωή τους είναι κάτω από κάθε οικονομικό υπολογισμό, δείχνουν πως δεν υπάρχει τρόπος να «συγκατοικήσουμε» με το σύστημα αυτό. 

Αν όμως η διοίκηση μιας καπιταλιστικής επιχείρησης όπως του Praktiker, δηλαδή η «καρδιά ενός άκαρδου πράγματος», δεν αισθάνεται τύψεις, ο θάνατος του εργαζόμενου στο Praktiker για την εργατική τάξη είναι μαχαίρι στο σώμα της που αιμορραγεί από τα μνημόνια και την κρίση.

Aυτό το έγκλημα δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο και ατιμώρητο μέσα στην σιωπή!

Όλοι έξω από το κατάστημα Praktiker Βόλου ( χώρος OLD CITY, Ζάχου και Μητροπολίτου Γρηγορίου ) τη Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου και ώρα 18:00


ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΑΓ, ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ


16.2.14

Εκδήλωση-Παρουσίαση: Για την επίμονη κατεύθυνση του εν δυνάμει


Την Πέμπτη στις 13 Φεβρουαρίου στις 3.00 το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε στο ισόγειο του καταστήματος του ΙΚΑ Βόλου μια διαφορετική εκδήλωση, παρουσία εργαζομένων του ΙΚΑ Βόλου, φίλων και συναγωνιστών.

Ο σύντροφος Γιάννης Χατζηγιάννης, εργαζόμενος του ΙΚΑ Βόλου, παρουσίασε τέσσερα κείμενα του ίδιου με τίτλο «επίμονη κατεύθυνση του εν δυνάμει» που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Νέα Προοπτική, στο site του ΕΕΚ (www.eek.gr) και στο blog του ΕΕΚ Μαγνησίας (http://eekmag.blogspot.gr ).
Τα κείμενα που εκδόθηκαν σε μια μικρή ασπρόμαυρη μπροσούρα σε σελιδοποίηση της ΝΒ κι εκτύπωση της σ. ΑΔ. είναι τα εξής: 1. Μύθος: Να αποτινάξουμε τον μύθο της Αιώνιας Επιστροφής, 2. Ελπίδα: «Η ελπίδα δεν είναι απλώς για τους απελπισμένους, η ελπίδα είναι οι απελπισμένοι, η ίδια η μαχόμενη, καταπιεσμένη τάξη», 3. Μνημεία πολιτισμού: όλα τα μνημεία πολιτισμού είναι την ίδια στιγμή μνημεία βαρβαρότητας, 4. Το παν: «Δεν είμαι τίποτα και θα ‘πρεπε να είμαι το παν».

Τα κείμενα γράφτηκαν από τον Απρίλη 2013 έως το Γενάρη 2014 με αφορμή τη χρεοκοπία της Κύπρου και το μύθο της Εξαίρεσης, την απελπισία ενός ολόκληρου λαού και τη διαρκή αναζήτηση μιας αχτίδας ελπίδας, την ανακύκλωση της μαζικής ανεργίας και τη βαρβαρότητα των πολιτιστικών μας μνημείων και τη προσπάθεια γεφύρωσης της άμεσης κοινωνικής πραγματικότητας με τη καθολική κοινωνική χειραφέτηση.

Με τη συμβολή της συντρόφισσας Ελένης Μ. τα κείμενα πλαισιώθηκαν με πίνακες αλλά και φωτογραφίες γνωστών ζωγράφων και φωτογράφων – όπως με τη φωτογραφία “The garden of selves” από το project the Architect’s Brother του Robert Parkeharrison, τον πίνακα "Angelus Novus” του Paul Klee ή τον πίνακα “Head” του Vladimir Velickovic– επιχειρώντας μια διαλεκτική συνένωση τέχνης κι αναζήτησης μιας διεξόδου από την αφόρητη καταστροφική καθημερινότητα της αστικής κοινωνίας που συντρίβει τη ζωή των ανθρώπων.