Φωτογραφίες απο το 1ο Μαθητικό Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Βόλου 23 Μάρτη - Αρχιτεκτονική - Αντιφασιστική Κίνηση Μαγνησίας

http://antinazi-magnesia.blogspot.gr/2014/03/1_25.html

Φωτογραφίες απο το 1ο Μαθητικό Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Βόλου 23 Μάρτη - Αρχιτεκτονική - Αντιφασιστική Κίνηση Μαγνησίας

Φωτογραφίες απο την χθεσινή Αντιφασιστική,Αντιιμπεριαλιστική,Αντι Ε.Ε συγκέντρωση Πλατεία Αγίου Νικολάου Βολος

Φωτογραφίες απο την χθεσινή Αντιφασιστική,Αντιιμπεριαλιστική,Αντι Ε.Ε συγκέντρωση 

 Πλατεία Αγίου Νικολάου Βολος 21/3/14

δρόμος Μαγνησίας ★

Κάλεσμα στην αντιφασιστική αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση 6μμ Πλατεία Αγίου Νικολάου Βολος

ΣΥΛΛΟΓΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ - ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΔΡΑΣΕΩΝ - Κυριακή 23 Μαρτίου, από τις 10.00π.μ έως 3.00μ.μ, έξω από την αγωνιζόμενη ΕΡΑ Βόλου, στον Αγ.Κων/νο.

Το Ιατρείο Αλληλεγγύης και η Λαϊκή Συνέλευση Γειτονιάς Αγ. Νεκταρίου συγκεντρώνουν φάρμακα για τις ανάγκες του Ιατρείου και ενημερώνουν για τις δράσεις της Συνέλευσης, την Κυριακή 23 Μαρτίου, από τις 10.00π.μ έως 3.00μ.μ, έξω από την αγωνιζόμενη ΕΡΑ Βόλου, στον Αγ.Κων/νο.

Υπάρχει ιδιαίτερη ανάγκη για αναλγητικά, αντιπυρετικά, αντιβιοτικά, ανηλίκων και ενηλίκων, καθώς και αντιδιαβητικά και φάρμακα για το άσθμα.

Απέναντι στο μαύρο της ΕΡΤ, της υγείας, της εργασίας και ολόκληρης της ζωής μας που μας επιβάλουν, απαντάμε παίρνοντας τη ζωή μας στα χέρια μας, κάνοντας τη δική μας εκπομπή τώρα. Για ένα κόσμο ανθρώπινο, χωρίς εκμετάλλευση, καταπίεση, εξευτελισμό ανθρώπου από άνθρωπο.

ΑΠΕΡΓΙΑ 12/3 & 19-20/3/2014 ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ & ΤΗ ΖΩΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΙ ΑΠΕΡΓΟΙ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ

Στις 22 Μαρτίου 2014 οι εργαζόμενοι που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα πριν από 8 μήνες (σχολικοί φύλακες, καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης και εργαζόμενοι σε Υπουργεία) οδηγούνται σε απόλυση. Ταυτόχρονα 8.500 γιατροί, υγειονομικοί υπάλληλοι και διοικητικοί των πανεπιστημίων έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα.

Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, κυβέρνηση του κεφαλαίου, των μνημονίων και του κοινωνικού κανιβαλισμού, συνεχίζει να επαιτεί από δανειστές, τρόικα, και από όλο το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου στην Ευρώπη, έναν καλό λόγο για τα κατορθώματά της. Πρέπει το παραμύθι της εξόδου από τα μνημόνια να συντηρηθεί, τουλάχιστον μέχρι τις ευρωεκλογές.

Το παραμύθι ας τελειώσει εδώ

Είναι όμως εξοργιστικό. Ποιον μπορούν να πείσουν πως έρχεται η έξοδος από την κρίση, όταν ακόμα και η Γαλλία προειδοποιείται πως μάλλον της είναι απαραίτητη η δημοσιονομική επιτήρηση, και μέτρα που μάλλον θυμίζουν μνημόνια; Όταν ξένα μέσα ενημέρωσης του κεφαλαίου στην Ευρώπη, βάζουν στους βασικούς τίτλους τους, πως στην Ουκρανία συντελείται η διάσπαση και ο διαμελισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσα από τον ανταγωνισμό των συμφερόντων, και την αδυναμία αντιμετώπισης της κρίσης; Όταν είναι κοινό μυστικό, πως όλες οι καπιταλιστικές ελίτ της Ευρώπης, αποτυγχάνοντας να διαχειριστούν την ελληνική κρίση, που είναι κρίση συνολικά του συστήματός τους, ετοιμάζονται για τρίτο μνημόνιο; Όταν είναι ήδη αποφασισμένες οι απολύσεις 150.000 ακόμη δημοσίων υπαλλήλων, και η απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα;

Είναι καθαρό, πως η κρίση στην Ελλάδα, και το ατέλειωτο οικονομικό και κοινωνικό κόστος που πληρώνουμε, καθρεφτίζει τα συνολικά αδιέξοδα του ίδιου του ευρωπαϊκού καπιταλισμού. Για αυτό και η λύση δεν μπορεί να δοθεί, δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος υπέρ των εργατικών και κοινωνικών αναγκών, με τα δικά τους εργαλεία: Πρωτογενή πλεονάσματα, ανακεφαλαιοποίησης τραπεζών, νέα φορολόγηση, διεύρυνση της φτώχειας και του κοινωνικού αδιεξόδου. Δεν μπορεί να υπάρξει αναμονή για καλύτερες μέρες με βάση τα σχέδιά τους.
Η ευθύνη της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας

Σε αυτή την απεργία, αυτών των ιστορικών στιγμών η ΑΔΕΔΥ προσέρχεται χωρίς προεδρείο, ένδειξη μιας κρίσης χρόνιας, προσανατολισμού, σχεδίου δράσης, ως τμήμα της ευρύτερης κρίσης του συνδικαλιστικού κινήματος. Είναι μια απεργία που δεν εντάσσεται σε κάποιο αγωνιστικό σχέδιο κλιμάκωσης και υιοθέτησης της ανάγκης για γενική πολιτική απεργία διαρκείας, που όλο και μεγαλύτερο κομμάτι των εργαζομένων, και στο δημόσιο τομέα, το αντιλαμβάνονται ως επείγουσα ανάγκη. Τα τερτίπια με την αναβολή της απεργίας για τις 13 και 14 Μάρτη, όχι μόνο δείχνουν πως δεν εννοούν να παλέψουν πραγματικά για την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης, αλλά κυρίως έρχονται σε σύγκρουση με χιλιάδες εργαζόμενους στο δημόσιο, σε σχολεία, υπουργεία, σε Ο.Τ.Α., τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, τους γιατρούς, που ήδη εδώ και καιρό απειθαρχούν στην κυβερνητική πολιτική, και απαιτούν τη διεύρυνση του αγώνα. Η υιοθέτηση του κατακερματισμού, της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, της πολιτικής συνδιαχείρισης με την εκάστοτε κυβέρνηση για χρόνια ολόκληρα, παρουσιάζουν περισσότερο από ποτέ τα αδιέξοδα της ΑΔΕΔΥ.

Η κατακρήμνιση των εργατικών και ευρύτερων δικαιωμάτων των καταπιεσμένων, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη λογική που παλεύει ο αστικός συνδικαλισμός, ούτε με την αγωνιστική, αλλά ανεπαρκή και λαθεμένη λογική του αριστερού συνδικαλισμού, εντός ή εκτός κοινοβουλίου, που χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί την ιστορικών διαστάσεων χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού, ενταγμένη φυσικά στην παγκόσμια κατάρρευση του εκμεταλλευτικού συστήματος, καταθέτει διεκδικήσεις μιας άλλης εποχής, που ακόμα και τότε φυσικά δεν μπορούσαν να απαντήσουν στα ζητήματα της εργατικής τάξης.

Η ευθύνη των ταξικών δυνάμεων

Για μας, η απεργία αυτή, είναι μια ευκαιρία να «συνομιλήσουν» οι αγώνες της προηγούμενης περιόδου, να επιδιώξουν να παλέψουν με κοινά διεκδικητικά πλαίσια, έχοντας ως αιχμή την ανατροπή της κυβέρνησης εντασσόμενη στην πάλη για την εργατική εξουσία, την προσπάθεια για την οργάνωση της γενικής πολιτικής απεργίας διαρκείας, παρά και ενάντια στον αστικό γραφειοκρατικό συνδικαλισμό. Για την απόκρουση των απολύσεων, για δουλειά με βάση τις σύγχρονες εργατικές ανάγκες.

Οι ταξικές επαναστατικές δυνάμεις και στο δημόσιο τομέα, προσέρχονται στην απεργία, και σε κάθε αγωνιστική εκδήλωση των εργαζομένων, έχοντας επίγνωση πως τα ζητήματα της ύπαρξης του κράτους, με βάση και τις κυβερνητικές αποφάσεις, απαιτούν την ενιαία πάλη στο δημόσιο τομέα, κατοχυρωμένη με κοινές διεκδικήσεις, και ενιαίο στόχο για εργατική εξουσία.

Για να περάσει το μέλλον μας σε εμάς τους ίδιους, για να μην επιτρέψουμε ξανά καμιά μανούβρα στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και τον αστικό συνδικαλισμό.

Πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών (Μαγνησίας)

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ – ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ

Η ΑΔΕΔΥ για σήμερα 12/3 προκήρυξε μία ακόμη απεργία «τουφεκιά» την οποία δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον να προετοιμάσει και να οργανώσει, τη στιγμή που σε λίγες μέρες οι δημόσιοι υπάλληλοι (εκπαιδευτικοί, σχολικοί φύλακες, καθαρίστριες), που το προηγούμενο διάστημα είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα, θα απολυθούν. Μια διαθεσιμότητα που επίσης αντιμετωπίζουν 8500 γιατροί, υγειονομικοί υπάλληλοι και διοικητικοί υπάλληλοι των πανεπιστημίων και η κυβέρνηση ως εκφραστής των συμφερόντων και των ορέξεων του Κεφαλαίου θα κινηθεί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο και θα στείλει χιλιάδες κόσμο να προστεθούν στη λίστα των εκατομμύρια ανέργων της κοινωνίας.

Απέναντι στον κρατικό αυταρχισμό και στη γενικευμένη επίθεση του Κεφαλαίου, τα δικά μας μέσα και τρόποι αγώνα δεν ανταποκρίνονται στα δεδομένα και στις ανάγκες της εποχής. Ταυτόχρονα με τις απολύσεις στο δημόσιο τομέα, σε μια σειρά από εργασιακούς χώρους η επίθεση παίρνει όλο και πιο άγρια χαρακτηριστικά. Συνδικαλιστές απολύονται, δικαιώματα αφαιρούνται, ρεπό και αργίες πάνε περίπατο. Πολλές φορές η απεργία έρχεται ως απάντηση αλλά στις εποχές που βρισκόμαστε κανένας μεμονωμένος αγώνας ενός εργασιακού χώρου δεν μπορεί να σταθεί όρθιος σε μια συνολική κατάσταση. Η εργατική τάξη πρέπει να βρει τρόπους να συνδέσει τις επιμέρους μάχες της, να δώσει κεντρικά χαρακτηριστικά στον αγώνα της, να κάνει τις διεκδικήσεις των αναγκαιοτήτων της δικιά της υπόθεση και να τελειώσει με τις λογικές της ανάθεσης που επικρατούν στο εσωτερικό της: Η εργατική τάξη πρέπει να αλλάξει δομές.

Το εργατικό κίνημα πρέπει σε κάθε χώρο εργασίας τη δυσαρέσκεια, που έχει απέναντι στους ξεπουλημένους εργατοπατέρες, να τη μετατρέψει σε ουσιαστική ρήξη με το γραφειοκρατικό-εργοδοτικό συνδικαλισμό, αλλάζοντας τους συσχετισμούς και δημιουργώντας δομές που εκφράζουν την τάξη μας και τα συμφέροντα της. Ως εργάτες πρέπει να πάρουμε τα σωματεία στα χέρια μας και οι ίδιοι να σχεδιάσουμε από τη βάση τους αγώνες μας. Η ανάθεση του σχεδιασμού των αγώνων σε κάποιο ΔΣ και η αναμονή-ανάθεση οι ξεπουλημένοι γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να προκηρύξουν και να οργανώσουν τις κινητοποιήσεις μας, σημαίνουν εκ νέου αποτυχίες, βήματα πίσω, απολύσεις, τσάκισμα των δικαιωμάτων μας, μειώσεις μισθών και περεταίρω κλέψιμο όσων μας ανήκουν (δωρεάν Υγεία, Παιδεία κτλ). Χρέος μας να σχεδιάσουμε την ταξική μας αντεπίθεση ενάντια στα σχέδια των οικονομικών μας δυναστών, με όπλο μας το συνδικαλισμό και τις εργατικές μας δομές, συνδέοντας τους αγώνες σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο στη βάση των κοινών κι ενιαίων ταξικών μας συμφερόντων.

Στις επερχόμενες απεργίες και κινητοποιήσεις, απεργούμε και κατεβαίνουμε μαζικά στο δρόμο. Φιλοδοξούμε να μετατρέψουμε την ηττοπάθεια σε ευκαιρία. Γιατί κάθε φορά που οι εργάτες βρίσκονται μαζί στον δρόμο είναι μια υπέροχη ευκαιρία. Κόντρα στις μεθοδεύσεις του Κράτους και του Κεφαλαίου που μας θέλουν δούλους, χωρίς δικαιώματα και ενάντια στις συνδικαλιστές και κρατικές ελεγχόμενες γραφειοκρατίες, που κρύβονται μπροστά στα προβλήματα της τάξης μας, απεργούμε, βρισκόμαστε στον δρόμο, δημιουργούμε τις συνθήκες για τις κεντρικές μας μάχες, που οφείλουν να ακολουθήσουν. Παλεύουμε για την τάξη μας και την χειραφέτηση μας, προετοιμάζουμε την Γενική Απεργία που θα παραλύσει και θα ρίξει το καπιταλιστικό σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

ΩΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ, ΣΠΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΣΗ

ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΑ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΕΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΕΣ 

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΤΑΞΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΣΕ ΤΟΠΙΚΟ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ 

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ