ΔΙΚΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ 5 & 13 Ιούνη ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 1/6/2013, ΠΑΡΑΛΙΑ-ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, 6:30 ΑΠΟΓΕΥ

Μας δικάζουν στις αρχές Ιούνη με το μετεμφυλιακό άρθρο 184 ΠΚ γιατί αντισταθήκαμε στις μπάρες των διοδίων στους δρόμους. Αμέσως μετά έβαλαν μπάρες σε ολόκληρη τη ζωή μας: στη δουλειά, στην υγεία, στη στέγη και μας στέλνουν κατά χιλιάδες στα σκουπίδια και τα συσσίτια.

Μέσα στον Ιούνη του 2013 (5/6 και 13/6), τριάντα πολίτες της Λάρισας και του Βόλου, μέλη των πρωτοβουλιών ενάντια στα διόδια, παραπέμπονται σε δίκες στο μονομελές πλημμελειοδικείο Λάρισας με την κατηγορία (άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα του 1951) ότι συμμετέχοντας σε πανελλαδικές κινητοποιήσεις το 2011 «διέγειραν από κοινού δημοσίως σε διάπραξη πλημμελήματος και παρότρυναν τους διερχόμενους οδηγούς...να εξαναγκάσουν με την βία ή με απειλές τους εισπράκτορες διοδίων της εταιρείας Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου να επιτρέψουν την διέλευση αυτών σηκώνοντας τις μπάρες».

ΠΑΤΡΙΔΕΣ ΔΕΝ ΑΝΑΣΤΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΜΕ ΠΡΟΘΥΜΕΣ ΠΟΥΤ@ΝΕΣ, ΟΥΤΕ ΜΕ ΚΑΚΟΜΟΙΡΟΥΣ ΖΗΤΙΑΝΟΥΣ.

Το 54% ανεργία στους νέους είναι το μεγάλο πρόβλημα ή για να το θέσουμε καλύτερα "είναι η εκπαίδευση για δουλεία" σε παιδιά που θα ζήσουν και θα πρέπει να δουλεύουν στα χωράφια των νέων φεδουδαρχών. Ο μισθός των διακοσίων ή τριακοσίων ευρώ, δεν είναι λύση λιτότητας στην οικονομία του κράτους. Είναι το όριο συνειδητοποίησης πως αυτά που ξέρατε τελείωσαν.

Πόσες φορές δεν ακούσαμε μετά τα γεγονότα στη Μανωλάδα τη φράση "γιατί δεν πήγαιναν ελληνόπουλα να δουλέψουν εκεί", πόσες αναλύσεις για το γεγονός πως οι μετανάστες κάνουν τις βρωμοδουλειές ενώ τα ελληνόπουλα απαξιούν να δουλέψουν σε τέτοιες συνθήκες. Κι αυτό ειπωμένο με μια δόση μπράβο για τους μετανάστες που μπορούν και κερδίζουν το ψωμί τους με τόσο άθλιες συνθήκες, ενώ τα ελληνόπουλα είναι μαμμόθρεφτα.

 

Σοβαροί άνθρωποι, γονείς, εκπαιδευτικοί αρχίζουν κι αναρωτιούνται μέσα στα πλαίσια αυτής της αισχρής και παρανοϊκής σκέψης. Αρχίζουν και θεωρούν έντιμο και σοβαρό ένα παιδί που θα δεχτεί να δουλεύει με τρία κατοστάρικα, χωρίς, ασφάλεια, σε συνθήκες εκβιασμού και δουλείας για να φέρνει ένα κομμάτι ψωμί στο σπίτι. Η κοινωνία συνηθίζει να επιβραβεύει τα παιδιά που έχουν κρεμάσει τα πτυχία τους στο τοίχο και βγάζουν κάλους από την ορθοστασία με το δίσκο στο χέρι, ζυμώνοντας πίτσες, πουλώντας φυλλάδια στο δρόμο, καθαρίζοντας τουαλέτες, και σύντομα μαζεύοντας φράουλες κι αίμα, για ένα μεροκάματο που δεν φτάνει ούτε για τα απολύτως απαραίτητα για μια ελάχιστη αξιοπρεπή διαβίωση.

Kάλεσμα για εκδήλωση Τετάρτης 22 Μάη (ΑΚΑΕ)

Σύντροφοι & συναγωνιστές,

η απεργία των καθηγητών που προδόθηκε από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία, αποτελεί σταθμό στους αγώνες της εργατικής τάξης. Αυτό συμβαίνει γιατί αν και η προδοσία της από τον κυβερνητικό (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ) και ρεφορμιστικό (ΠΑΜΕ, ΣΥΡΙΖΑ) συνδικαλισμό δεν επέτρεψε την πραγματοποίησή της, περιείχε όλα τα ζητήματα που κάθε αγώνας από δω και πέρα θα βρίσκει μπροστά του.

Οι εργαζόμενοι απέρριψαν με μαζικό κατηγορηματικό και αποφασιστικό τρόπο ένα από τα έσχατα όπλα του κράτους σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης: την επιστράτευση. Με ξεκάθαρο και αναμφισβήτητο τρόπο τέθηκε μπροστά σε κάθε αγωνιστή εργαζόμενο τα πολιτικό πρόβλημα όχι μόνο η κυριαρχία του κυβερνητικού συνδικαλισμού και της ρεφορμιστικής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας αλλά και το ρόλο της κοινοβουλευτικής αριστεράς του μεν ΚΚΕ που από την πρώτη στιγμή αντιτάχτηκε στην απεργία χρησιμοποιώντας ακόμα και την ίδια την φρασεολογία της κυβέρνησης και στο τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ που με πολιτική παρέμβαση ενάντια στην απεργία έδωσε το τελειωτικό χτύπημα. Φάνηκε πως η κυβέρνηση μετά την επιστράτευση των εργαζόμενων στο Μετρό, στους ναυτεργάτες και την γενικότερη πολιτική καταστολής του εργατικού κινήματος, αντί να λύσει το πολιτικό ζήτημα της αντίστασης των εργαζομένων, το βρίσκει ξανά και ξανά μπροστά της αναβαθμισμένο και οξύτερο και ο μόνος τρόπος που έχει για να το αντιμετωπίση είναι η επιστράτευση και η κρατική καταστολή .

Σας καλούμε στην ανοιχτή πολιτική συζήτηση που οργανώνει η πρωτοβουλία για ένα Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών, την Τετάρτη 22 Μαΐου, 6.30 μμ στο

αμφιθέατρο Γκίνη, Πολυτεχνείο να συζητήσουμε πάνω στο ερώτημα ποια είναι «Τα καθήκοντα του εργατικού κινήματος μετά την προδοσία της απεργίας των καθηγητών».



Πρωτοβουλία για

Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών

΄ΠΕΜΤΗ 16 ΄ΜΑΗ 7μμ ΄ΠΛΑΤΕΙΑ ΈΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ( ΒΟΛΟΣ )

Όλοι στη συνάντηση (15/5) των προέδρων των ΕΛΜΕ στο ΤΙΤΑΝΙΑ

Οι μεγαλύτερες συνελεύσεις του κλάδου από τη δεκαετία του ‘ 80

Υπέρ της πρότασης της ΟΛΜΕ (απεργία 17/5 + 5 ημέρες) τάχθηκαν οι ΕΛΜΕ Μαγνησίας και Λάρισας απορρίπτοντας την πρόταση του ΠΑΜΕ για 48ωρη απεργία 16 & 17 Μάη κι επανεκτίμηση της κατάστασης.

Η πρόταση του Προέδρου της ΕΛΜΕ Μαγνησίας (ΠΑΣΚΕ) για εργασία την Παρασκευή 17/5 με το νόημα “επιταγμένοι αλλά όχι υποταγμένοι” ακυρώνει το νόημα της απεργίας.

Η εξουσιοδότητη που ζήτησε στο τέλος ο Πρόεδρος προς το ΔΣ της ΟΛΜΕ για τη “διασφάλιση της εργασιακής ομαλότητας και της ασφάλειας των καθηγητών” δημιούργησε δυσφορία στην κατάμεστη αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Βόλου αναγκάζοντας το μέλος του ΔΣ του ΣΥΡΙΖΑ να ζητήσει από τη συνέλευση λευκή ψήφο και τον πρόεδρο της ΕΛΜΕ να του ανταπαντά ότι ήταν δική τους πρόταση στην ΟΛΜΕ να ζητηθεί αυτή η εξουσιοδότηση.

Επί της ουσίας αυτή η εξουσιοδότηση, η οποία δεν πέρασε, ανοίγει το δρόμο της εύκολης υποχώρησης, μένοντας στο “πολιτικό μήνυμα” προς τη κυβέρνηση η οποία διευκολύνεται στο να περάσει τα σχέδιά της.

Η πρόταση του ΠΑΜΕ να μαζευτούν τα φύλλα επιστράτευσης και να επιστραφούν, δεν τέθηκε σε ψηφοφορία.

Ο αγώνας τώρα συνεχίζεται στην αυριανή συνάντηση του ΔΣ της ΟΛΜΕ και των προέδρων των τοπικών ΕΛΜΕ όπου θα επιχειρηθεί να μαγειρευτεί η εργασία αλά Ιαπωνία με ταμπελάκι στο μέτωπο.

Η απεργία όμως ψηφίστηκε και ο αγώνας θα συνεχιστεί Παρασκευή πρωί έξω από τα εξεταστικά κέντρα.

 H ΕΛΜΕ Λάρισας αποφάσισε τη διακοπή των συνδρομών των μελών της προς την ΑΔΕΔΥ

Επίσης στην ΕΛΜΕ Λάρισας ψηφίστηκε πρόταση πρός την ΟΛΜΕ για να νοικιάσει την Παρασκευή 17/5 χώρους μεγάλους χώρους για τη συγκέντρωση των καθηγητών (πχ γήπεδα). Η πρόταση έγινε από μέλος του ΔΣ της τοπικής ΕΛΜΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ελπίζουμε να μην είναι πανελλαδική θέση της οργάνωσης καθώς όλοι γνωρίζουν ότι η μάχη θα δοθεί έξω από τα εξεταστικά κέντρα εφόσον αύριο κερδηθεί η υπόθεση της απεργίας στη ΓΣ των προέδρων των τοπικών ΕΛΜΕ και δεν περάσει η απεργία αλά Japan.

.http://ergatis.wordpress.com

Όλοι στις συνελεύσεις των καθηγητών σε όλη την Ελλάδα! Νίκη στην απεργία των καθηγητών ! Να την μετατρέψουμε σε κοινωνική πυρκαγιά Βάρκιζα τέλος!

.« Εκείνοι που μας κλέβουν το ψωμί από το τραπέζι, μας ρωτάνε γιατί είμαστε νηστικοί. Εκείνοι που μας έκλεψαν τα βιβλία, μας ρωτάνε γιατί είμαστε αδιάβαστοι ».
(Μπ.Μπρέχτ).
Νίκη στην απεργία των καθηγητών !
Να την μετατρέψουμε σε κοινωνική πυρκαγιά!
Βάρκιζα τέλος!

Συνέλευση ΕΛΜΕ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ:Τρίτη, 14/5, 7μμ, Εργατικό Κέντρο Βόλου

Συνέλευση ΕΛΜΕ ΛΑΡΙΣΑΣ:Τρίτη, 14/5, 7.30μμ, 6ο Λύκειο Λάρισας

Tο Eργατικό Eπαναστατικό Kόμμα υποστηρίζει τον απεργιακό αγώνα διαρκείας των καθηγητών ενάντια στα μέτρα διάλυσης των εργασιακών τους δικαιωμάτων και της ίδιας της δημόσιας δωρεάν παιδείας που αποφάσισε η κυβέρνηση Σαμαρά.
Η άθλια τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ έχει εξαπολύσει ένα πόλεμο λάσπης μέσω των ΜΜΕ για να συκοφαντήσει τον δίκαιο αγώνα των καθηγητών. Η κυβέρνηση αυτή που διαλύει τα σχολεία μετατρέποντάς τα σε αποθήκες παιδιών και σε σύγχρονες φυλακές, αυτή που με την πολιτική της εκτίναξε την ανεργία των νέων στο 64%, τώρα υποκριτικά κόπτεται για το μέλλον και τα όνειρα της μαθητιώσας νεολαίας.

Το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε στις διακοπές του Πάσχα περιλαμβάνει υποχρεωτικές μεταθέσεις καθηγητών σε όλη την χώρα, αύξηση του ωραρίου εργασίας και απολύσεις 10.000 τουλάχιστον αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Οι νέοι καθηγητές είναι πλέον αδύνατον να βρουν δουλειά στο μέλλον, η μόνη δυνατότητα, μέσω του ΕΣΠΑ, είναι για ελάχιστους, για όσο καιρό υπάρχει αυτό το πρόγραμμα, για απασχόληση σε «πρόσθετη διδακτική στήριξη» με μισθό 300 ευρώ το μήνα. Ταυτόχρονα, με την συγχώνευση των σχολείων, στοιβάζουν πάνω από 30 μαθητές στην τάξη, ενώ με την αλλαγή των αναλυτικών προγραμμάτων θέτουν έναν αριθμό μονίμων καθηγητών χωρίς αντικείμενο, βάζοντάς τους στην λίστα των προς απόλυση 150.000 δημοσίων υπαλλήλων. Αυτά τα μέτρα προκαλούν διάλυση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, προωθούν τις απολύσεις καθηγητών, αποδιοργανώνουν και διαλύουν την Παιδεία.

Σάββατο 25 Μαϊου: Συναυλία για μια εξόρυξη που δεν θα γίνει ποτέ . . .

Οι Επιτροπές Αγώνα Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού σας καλούν σε συναυλία συμπαράστασης στον αγώνα των κατοίκων ενάντια στην καταστροφή του τόπου τους. Η συναυλία θα γίνει το Σάββατο 25 Μαΐου 2013, στην πλατεία της Ιερισσού – ώρα έναρξης 8.30 μμ.

Η συναυλία αυτή δεν πραγματοποιείται μόνο για να θυμίσει την καταστροφή του Κακκάβου, αλλά και για να θυμίσει σε όλους μας την καταστροφή της δικαιοσύνης. Για 17η ημέρα σήμερα, δύο συμπολίτες μας συνεχίζουν να είναι προφυλακισμένοι με πολιτική εντολή, κι όπως δηλώνουν οι δικηγόροι τους, κατασκευασμένες κατηγορίες.


Στην Ελλάδα του 2013…

… οι αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλουν καταδρομικά σε σπίτια τα ξημερώματα, παραβιάζοντας πόρτες και συλλαμβάνοντας πολίτες μπροστά στα μάτια των ανήλικων παιδιών τους.

… κατασκευάζονται ένοχοι με σκοπό, όχι την απόδοση δικαιοσύνης, αλλά την ενοχοποίηση και καταστολή ενός δυναμικού κοινωνικού κινήματος.

… ξεπουλιέται η δημόσια περιουσία και οι φυσικοί πόροι σε πολυεθνικές και μεγαλοεργολάβους.

… οι «επενδύσεις» προωθούνται με κάθε κόστος: καταστροφή του περιβάλλοντος, βιασμός της αλήθειας, καταστρατήγηση συνταγματικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

ΒΟΛΟΣ: Με επιτυχία ολοκληρώθηκε η ανεξάρτητη απεργιακή κινητοποίηση που καλούσε και συμμετείχε κι η πρωΑΚΑΕ. [+κείμενο που διαβάστηκε από μέλος της]

Με συμμετοχή 130 αγωνιστών διαδηλωτών η ανεξάρτητη απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς ξεκίνησε στις 11:30 από την πλατεία Ελευθερίας του Βόλου.

 Κινήθηκε σε γειτονιές του κέντρου του Βόλου, πέρασε για λίγο από την εμπορική οδό Ερμού και κατέληξε στο Ταχυδρομείο, σημείο της στυγερής δολοφονίας εργάτη στην απεργία του 1936. Τα συνθήματα μίλησαν για το ταξικό έγκλημα της Μανωλάδας, τη φασιστική απειλή, την αστυνομοκρατία και για την απάντηση που πρέπει να δώσουν εργαζόμενοι κι άνεργοι:εξέγερση κι επανάσταση. Σε όλη τη διάρκεια της ανεξάρτητης πορείας ακολουθούσαν στενά διμοιρίες πρεζέμπορων με στολή. Στην ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και πορεία συμμετείχαν και κάλεσαν η πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών, η Λαϊκή Συνέλευση αγ.Νεκταρίου, η κατάληψη Ματσάγγου και το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα(ΕΕΚ).

Από την πλ. Ελευθερίας είχε ξεκινήσει νωρίτερα η συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Βόλου, από όπου παρέλασαν όλοι οι γραφειοκράτες και ξεπουλημένοι συνδικαλιστές για να βγάλουν υποκριτικά λογίδρια. Μέλη της πρωΑΚΑΕ παρενέβησαν και μοίρασαν στους συγκεντρωμένους -που αριθμούσαν γύρω στα 200 άτομα-προπαγανδιστικό υλικό στήριξης της ανεξάρτητης πορείας, καλώντας τον εργατόκοσμο να μην πορευτεί με τους ξεπουλημένους για να γίνει 'μια πορεία χωρίς γραφειοκρατία'. Στην πορεία του ΕΚΒ συμμετείχε σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα ΚΚΕ μλ(αντιιμπεριαλιστική συνεργασία)και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Η τρίτη πορεία του ΠΑΜΕ, που ξεκίνησε από πλ. Πανεπιστημίου στις 10:30, αρίθμησε γύρω στους 300-350 διαδηλωτές.

Στη λήξη της ανεξάρτητης ταξικής πορείας, στο Ταχυδρομείο, διαβάστηκε το παρακάτω κείμενο που έιχε προετοιμάσει μέλος της πρωΑΚΑΕ:

"Σήμερα δεν τιμάμε το Σικάγο. Ζούμε το Σικάγο. Ζούμε σε μία απέραντη Μανωλάδα. 

Όποιος πίστεψε ότι μπορεί να υπάρχει εξανθρωπισμένος καπιταλισμός έπεσε σε πλάνη. Όποιος εξακολουθεί να το υποστηρίζει προσβάλλει τη νοημοσύνη του. Οι αντιφάσεις που προκύπτουν από το καπιταλιστικό σύστημα φαίνονται ξεκάθαρα και πλέον καλούμαστε να ζήσουμε μέσα σ’ αυτές. Ο λόγος που αρθρώνεται από την εξουσία σήμερα, προκειμένου να κατευνάσει τα πνεύματα και την οργή του κόσμου, είναι πως αυτές οι αντιφάσεις είναι μόνο προσωρινές και σύντομα θα επιστρέψουμε στην ομαλότητα. Μεγάλο κομμάτι του κόσμου συνεχίζει νασυντηρεί το σύστημα από φόβο να πάρει τη ζωή στα χέρια του, αντιλαμβανόμενο ότι όλες οι λύσεις βρίσκονται έξω από τα όρια του σημερινού συστήματος και οι ήττες του παρελθόντος κρατούν δέσμιο το μέλλον μας. Όπου κυριαρχεί η καπιταλιστική εκμετάλλευση δεν μπορεί να ανθίσει η ισότητα, η αλληλεγγύη και η δικαιοσύνη.
Η κοινωνική καταστροφή έχει χτυπήσει κόκκινο κι ένα σημαντικό τμήμα της εργατικής τάξης βρίσκεται ήδη σε συνθήκες εξαθλίωσης.
Μαζί με όλα τα συμβάντα από Ιερισσό, φίμωσης εναλλακτικών μέσων πληροφόρησης (indymedia κλπ), μέχρι το στυγερό ρατσιστικό ταξικό έγκλημα στη χώρα της φράουλας, που ορισμένοι αριστεροί το θεωρούν ..εξαίρεση, όλα σηματοδοτούν ότι το Σικάγο δεν το τιμούμε αλλά το ζούμε.

Η διαρκής υποτίμηση των ζωών μας συνεχίζεται. Ο εξευτελισμός της αξίας της εργατικής δύναμης, ακόμη και της ζωής των εργαζομένων εμφανίζεται ανάγλυφος, μεγαλώνοντας κάθε μέρα. Η κοινωνική ζούγκλα που ζούμε επιβάλλει: Δολοφονικές απόπειρες στις φυτείες της δουλείας εναντίων μεταναστών-εργατών, με στόχο τους την "ανάπτυξη". Δραστικές και αυτόματες μειώσεις στον βασικό μισθό και επιμήκυνση του χρόνου εργασίας για τους "τυχερούς" που δουλεύουν ακόμη, με στόχο τους την "ανάπτυξη". Στρατόπεδα συγκέντρωσης σήμερα για τους μετανάστες και τους τοξικομανείς, αύριο για όλους τους ανυπότακτους ανθρώπους, με στόχο τους την "ανάπτυξη". Ανεργία για τη πλειοψηφία της νεολαίας, με στόχο τους την "ανάπτυξη". Εξώσεις και κοψίματα του ρεύματος στους φτωχούς, με στόχο τους την "ανάπτυξη". Λεηλασία των φυσικών πόρων από μια ντουζίνα μεγαλοεργολάβους και πολυεθνικές με στόχο τους την "ανάπτυξη". Καταστολή σε κάθε ανεξάρτητη φωνή, από τις καταλήψεις μέχρι και το ιντυμίντια, με στόχο τους την "ανάπτυξη". Φυλακίσεις και διώξεις σε όποιον αμφισβητεί το δόγμα τους, με στόχο τους την "ανάπτυξη". Μαφίες και αστυνομοκρατία σε κάθε γειτονιά, με στόχο τους την "ανάπτυξη".
Φαίνεται πως η "ανάπτυξη" που μας υπόσχονται, περνάει πάνω από τα εκατοντάδες πτώματα από τη φτώχεια, τις αρρώστιες και τη καταστροφή που αφήνει πίσω της η καπιταλιστική χρεοκοπία. Φαίνεται πως η "ανάπτυξη" της οικονομίας τους δεν είναι τίποτε άλλο από την ανάπτυξη των κερδών μιας χούφτας εταιρειών, ελληνικών και ξένων, τραπεζών, βιομηχάνων και τσιφλικάδων. Φαίνεται πως η "ανάπτυξη" τους είναι το διάγγελμα πολέμου προς την εργατική τάξη, και τους εξαθλιωμένους αυτής της χώρας. Η προσχεδιασμένη ταξική γενοκτονία της εργατικής τάξης προχωρεί ακάθεκτη.
Η ανάπτυξη τους, τα κέρδη τους, τα συμφέροντα τους είναι η καταστροφή μας! Θα τους το επιτρέψουμε;

Σήμερα βρισκόμαστε στη καρδιά της πιο μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης των τελευταίων δεκαετιών. Όλες οι αυταπάτες για τη πρόοδο και την εξέλιξη μέσα από ένα σύστημα που μόνη του αξία είναι το κέρδος, καταρρέουν. . Κάθε απόπειρα να χτιστεί η μελλοντική κοινωνία είναι αναγκασμένη να χτίσει μέσα στα συντρίμμια της ήδη ρημαγμένης κοινωνίας. Να οικοδομήσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς. Να πάρουμε πίσω τα κλεμμένα από το μισθό και το χρόνο εργασίας. Να οικοδομήσουμε σωματεία βάσης, επιτροπές αγώνα στα υπάρχοντα σωματεία, συνελεύσεις γειτονιάς και οποιεσδήποτε άλλες μορφές αυτοοργάνωσης που αγωνίζονται πραγματικά για τα συμφέροντα των εργατών. Να οικοδομήσουμε ένα πραγματικά ανεξάρτητο εργατικό κέντρο αγώνα. Να στηρίξουμε τους ζωντανούς εργατικούς αγώνες, από τη ΒΙΟΜΕ μέχρι τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους στον επισιτισμό και την υγεία. Να αγωνιστούμε από κοινού με τους μετανάστες εργάτες που είναι μια εικόνα από το μέλλον των
ντόπιων εργατών. Να πάρουμε στα χέρια μας, με αυτοδιαχείριση, τη παραγωγή, να προωθήσουμε την ανάγκη για δικτύωση και συνεργασία, μέσα από διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας. Τα μέσα παραγωγής στα χέρια μας, για την αυτοδιαχείριση από τους παραγωγούς του πλούτου κάθε πλευράς της οικονομίας. Να οργανώσουμε τον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού που καταστρέφει τις ζωές μας και να χτίσουμε μια πραγματικά ελεύθερη κοινωνία. Να ζήσουμε τώρα αλλιώς. Να ξεκινήσουμε το χτίσιμο μιας νέας ζωής.
Αυτό είναι για μας ο αγώνας.

Για να χτίσουμε όμως, πρέπει παράλληλα να γκρεμίσουμε. Να γκρεμίσουμε το σάπιο οικοδόμημα των κυβερνήσεων, του κράτους και της ΕΕ, που μας έφερε μέχρι εδώ και μας βουτάει ακόμη παρακάτω. Να γκρεμίσουμε τους κρατικούς συνεργάτες συνδικαλιστές των αφεντικών των ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ. Να γκρεμίσουμε την τρομοκρατία των αφεντικών, τον ατομισμό και τη ρουφιανιά, τα διαχωριστικά που βάζουν μεταξύ μας, τον σύγχρονο κοινωνικό φασισμό. Να απαντήσουμε στους φασίστες πολιτικά και κινηματικά, στον δρόμο και στις γειτονιές, στα σχολεία και στους χώρους εργασίας, ώσπου να μην μείνει κανένας χώρος ελεύθερος για τους εχθρούς της ελευθερίας. Να αντισταθούμε και να πολεμήσουμε. Κάνοντας το άλμα στους ουρανούς της ελπίδας. Γιατί ------, «Η ελπίδα δεν είναι απλώς για τους απελπισμένους, η ελπίδα είναι οι απελπισμένοι, η ίδια η μαχόμενη, καταπιεσμένη τάξη»
Αυτό είναι για μας ο αγώνας.
Η ιστορία της τάξης μας είναι γεμάτη από στιγμές που δείξαμε τα δόντια μας στ' αφεντικά .Που κερδίσαμε σημαντικές μάχες. Που κάναμε βήματα μπροστά κι αφήσαμε τον βούρκο της απογοήτευσης πίσω μας. Η ιστορία της τάξης μας δεν αμελεί τη 1 Μάη, γιατί η λήθη είναι δύναμη της εξουσίας. Δεν ξεχνάει τους εκτελεσμένους εργάτες του Σικάγο για το 8ωρο και τον αγώνα τους για την ελευθερία. Μα πάνω απ' όλα αγωνιζόμαστε για να φέρουμε στο σήμερα το εργατικό κίνημα που έχουμε τόσο ανάγκη:
Το κίνημα των απεργιών, των κατειλημμένων εργοστασίων, των κοινών αγώνων εργαζομένων και ανέργων, αντρών και γυναικών, ντόπιων και μεταναστών.
Καλούμε κάθε συνειδητό εργάτη κι εργάτρια, άνεργο κι αποκλεισμένο να ενώσουμε τη φωνή μας και της δράση μας στο μόνο εφικτό πολιτικό στόχο της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας για να συντρίψουμε μνημόνια, εργοδοσία, κράτος, φασίστες και αφεντικά για την εξουσία των εργατικών μας συμβουλίων.

Αγωνιζόμαστε για την ιστορική μνήμη ως αναγκαία προϋπόθεση των αγώνων του σήμερα, σε μια εποχή που θέλουν να μας επιβάλλουν το ζόφο, τη κατάθλιψη και το φόβο.
Εμείς όμως ζούμε στην εποχή των μεγάλων ελπίδων.

Ένα φάντασμα πλανιέται: των εργατών, των φτωχών των απόκληρων και των καταπιεσμένων για μια κοινωνία καθολικής χειραφέτησης, χωρίς ταξική εκμετάλλευση, καταπίεση, φτώχια, συσσίτια, άστεγους, καταθλιπτικούς κι εξαθλίωση.

Δεν ζητάμε κάτι. Ζητάμε τα πάντα!
Ζήτω η κόκκινη Πρωτομαγιά!
Τιμή και δόξα στους νεκρούς μας!
Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι εξέγερση και πάλη"

Οργανωθείτε στην πρωτοβουλία για ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ.

Το αρχικό κάλεσμα εδώ και η αφίσα κι ανακοίνωση εδώ

http://kentroagona-ergaton.blogspot.gr

Η χειρόγραφη Πρωτομαγιά

“Ρε παιδιά, κάτι αισθάνθηκα ν' ανεβαίνει απ' τα πόδια μου και να βγαίνει απ' το κεφάλι μου”, είπε ο Στέλιος.
“Άσε τις μαλακίες, ανατρίχιασες, όπως κι εγώ, γιατί νομίζεις ότι κάνουμε κάτι σημαντικό”, απάντησε ο Νίκος.
“Σοβαρευτείτε!” είπε ο Μάκης κι έδειξε με το δάχτυλο μια πόρτα.



Ο Γιώργος έσκυψε και πέρασε μια προκήρυξη κάτω απ' τη χαραμάδα.

Τρεις ώρες περίπου μάς πήρε να τοποθετήσουμε όλες τις χειρόγραφες προκηρύξεις σε σπίτια, σε αυτοκίνητα, σε σημεία που να μπορεί κάποιος να τις πάρει και να τις διαβάσει.

Ο Γιώργος έσκυψε και πέρασε μια προκήρυξη κάτω απ' τη χαραμάδα.

Τρεις ώρες περίπου μάς πήρε να τοποθετήσουμε όλες τις χειρόγραφες προκηρύξεις σε σπίτια, σε αυτοκίνητα, σε σημεία που να μπορεί κάποιος να τις πάρει και να τις διαβάσει.

Πέντε Περιστεριώτες 17-18 χρονών είχαμε μαζευτεί εκείνο το απόγευμα στη “γιάφκα”. Έκτακτη συνεδρίαση, είχαμε πει, για να μιλήσουμε για κάτι σημαντικό. Είχα πάρει το λόγο: “Ξέρετε, αύριο ξημερώνει μια σημαντική μέρα για όλους μας, μα προπαντός για τους εργάτες! Η Πρωτομαγιά δεν είναι μόνο γιορτή των λουλουδιών και της άνοιξης της φύσης, όπως μας λένε. Το 1886 στο Σικάγο είχε ξεκινήσει μια σημαντική απεργία για το 8ωρο...” Τα είπα όλα, επαναλαμβάνοντας τα λόγια σχεδόν του Τάσου Βέλα, όπως τα 'χα αποστηθίσει από άλλη συνεδρίαση.

“Προτείνω, λοιπόν, να κάνουμε κάτι γι' αυτή τη σπουδαία μέρα της εργατικής τάξης. Έχω φτιάξει ένα μικρό κείμενο... να σας το διαβάσω και, αν συμφωνείτε, να το κάνουμε προκήρυξη και να το μοιράσουμε το βράδυ...”

Ενθουσιασμένοι υπερθεμάτισαν όλοι και αρχίσαμε να γράφουμε... Δεν είχαμε άλλα μέσα, παρά τα χέρια, τα τετράδια, τα στυλό μας. Κάπου βρήκαμε και λίγα καρμπόν. Αυτά εξάλλου δεν είχαμε και στο Πολυτεχνείο, όταν γράφαμε το μήνυμα του αγώνα και το μοιράζαμε στους απέξω για να το μεταδώσουν;